ஒரு முறை சீசன் நேரத்தில் குடும்பத்தோடு திருப்பதிக்கு ஏழுமலையானை தரிசிக்க போன போது தான் சரசம்மாவைத் தெரியும். அந்த பெரும் கூட்டத்தில் ஏதோ ஒரு குருட்டு நம்பிக்கையில் எல்லாம் ஏழுமலையான் பார்த்து கொள்வான் என்று நினைத்து கொண்டு குடும்பத்தோடு போய் இறங்கிய பிறகு தான் அங்கே தங்க, குளிக்க கூட வசதியில்லாமல் மிகவும் அவதிப்பட்டோம். அப்போது அங்கே இங்கே அலைந்து விட்டு தங்க இடம் கிடைக்காமல் தவித்த போது தான், ஒரு ஆட்டோகாரர் சார் இங்கே இருந்து 10 கிலோமீட்டர் அவுட்டர் போன சூப்பரா தங்க இடம் கிடைக்கும். மெஸ் கூட இருக்கு. நிதானமாக உங்க டைமுக்கு வந்து சாமி தரிசனம் பண்ணிக்கலாம் என்றார்.
நானும் வேறு வழியில்லாமல் குடும்பத்தோடு ஏறிக்கொள்ள அவுட்டரில் ஒரு வீட்டில் இறக்கி விட்டார். அங்கே தான் மாடியில் தங்க இடம் கிடைத்தது. வசதியாக தங்கி, அங்கேயே மெஸ்ஸில் சாப்பிட்டு விட்டு ஏழுமலையான திருப்தியாக தரிசனம் செய்து விட்டு வந்தோம். அப்படி ஏழுமலையான் எனக்காக கோர்த்து விட்டர் தான் சரசம்மா. அவள் தான் அந்த வீட்டை விடுதி போல் நடத்தி கொண்டு மெஸ்ஸையும் நடத்தி வந்தாள். விடைபெற்று வரும்போது தம்பி எப்போ வேணாலும் போன் போட்டுட்டு வாங்க. என்னோட விடுதியும், சாப்பாடும் ரெடியா இருக்கும். இது மாதிரி குடும்பத்தோடு வந்து சிரமப்படக்கூடாது இல்லையா. பேச்சிலரா வந்தா கூட தங்கிக்கலாம் இந்தாங்க என்று அவள் போன் நம்பரை ஒரு பேப்பரில் குறித்த கொடுத்தாள். பிறகு என் போன் நம்பரையும் வாங்கி கொண்டு, நானும் நல்லா தரிசனம் பார்க்கிற சீசன்ல போன் பண்ணி ஞாபகப்படுத்துறேன் என்றாள். நானும் சிரித்து கொண்டே சரசம்மாவிடம் விடைபெற்றேன்.
அன்று சரசம்மா இல்லையென்றால் திருப்பதியில் தங்கி, சாமி தரிசனம் செய்யாமல் வருத்தத்தோடும், லட்டு கூட கிடைக்காமல் வெறும் கையோடு தான் திரும்பித் தான் இருக்கவேண்டும். அதற்கு பிறகு நான் சரசம்மாவை மறந்து விட்டேன். அப்போது குடும்பத்தோடு சாமி தரிசன மூடில் போனதால் சரசம்மாவின் முகத்தை தவிர வேறு எதுவும் நினைவில் இல்லை. ஆனால் அதற்கு பிறகு ஒரு நாளில் நான் போனில் பதிவு செய்து வைத்திருந்த சரசம்மா என்ற பெயரில் போன் கால் வந்தது. அந்த பீக் சீசன் சூழலில் சரசம்மா தங்க இடமும், சாப்பாடும் கொடுத்து உதவியதால் மறக்காமல் நானும் சரசம்மாவின் போன் நம்பரை மறக்காமல் என் மொபைலில் பதிவு செய்து வைத்திருந்தேன்.
நான் எடுத்து, “வணக்கம்மா, நல்லா இருக்கீங்களா. பாருங்க நானும் பிஸியில மறந்துட்டேன். ஊருக்கு வந்துட்டு ஒரு தடவை உங்க கிட்டே பேசி நன்றி சொல்லணும்னு நினைச்சேன். பாத்தீங்களா இது தான் சுயநலத்தோடு பாக்குற மனுஷன் புத்தி. சொல்லுங்கம்மா” என்றேன். தம்பி இப்போ ரொம்ப ஃப்ரியா இருக்கு. வந்தா நல்லா சாமி தரிசனம் பண்ணலாம். கூட லட்டு கூட வாங்கிக்கலாம் வர்றீங்களா என்றாள். நான் உடனே அய்யோ அடிக்கடி இப்படி குடும்பத்தோடு வந்தா பட்ஜெட் தாங்காது. சாமி தரிசனம்ங்கிறதுனால அப்படி பணத்தை காரணமாகவும் சொல்லக்கூடாது. எல்லாம் ஏழுமலையான் கொடுக்கிறது தானே. நீ கூப்பிடத்துக்கு நான் மட்டும் வேணா என்னோட நண்பர்களோட நாளைக்கே கிளம்பி வர்றேன் என்றேன்.
சரசம்மாவும் ரொம்ப சந்தோஷம் தம்பி. மறக்காம வாங்க. ஏதோ உங்க கிட்டே சொல்லணும்னு தோணுச்சு. தப்பா நினைச்சுக்காதீங்க என்றான். நானும் அய்யோ இதுல என்ன தப்பு. நீ சொன்னதே நான் பாக்கியமா நினைக்கிறேன். உங்க புண்ணியத்துல இன்னொரு தடவை அந்த ஏழுமலையான தரிசனம் பண்றது கூட புண்ணியம் தானே. கண்டிப்பா நாளைக்கே வர்றேன் மா என்று சொல்லி போனை வைத்து விட்டு யோசிக்க ஆரம்பித்தேன்.
எதுக்கும் வீட்ல அவ கிட்டே கேட்போம். பிள்ளைகளுக்கு வேற பரிட்சை நடந்து கிட்டு இருக்கு. வேண்டாம் திட்டுவா. வேணா ஆபீஸ்ல நண்பர்கள் கிட்டே கேட்போம் என்று திருப்பதி ஆஃப் சீசனை சொல்லி கேட்டேன். நிறைய பேர் பல காரணங்களை அடுக்கினார்கள். ஒருத்தர் மட்டும் வீட்டுக்கு போய் போன் பண்றேன். கண்டிப்பா நாளைக்கு கிளம்பிடலாம் என்றார். நானும் வீட்டுக்கு வந்து மனைவியிடம் டிஸ்கஸ் பண்ணிய போது, உங்க பிள்ளைங்க நான் இல்லேனா ஓழுங்கா படிக்க மாட்டாங்க. பரிட்சை டைம்ல எங்க அம்மா வீட்ல விட்டா படிக்காதுங்க. ஆட்டம் போட்டுட்டு அப்புறம் மார்க் போயிடும். அதான் ஆபீஸ்ல உங்க ஃப்ரெண்டு வரேனு சொல்லியிருக்காருல நீங்க போயிட்டு வாங்கிட்டு வாங்க என்றாள்.
அப்போது கரெக்டா ஆபீஸ் நண்பர் போன் போட்டு, சாரிடா, திடீர்னு அம்மாவுக்கு உடம்பு சரியில்ல. எமர்ஜென்ஸியா ஆஸ்பிட்டல்ல அட்மிட் பண்ண வேண்டியது இருக்கு. நீ போயிட்டு வா டா. அப்புறம் என் பேருல ஒரு 500 ரூபா உண்டியல் போட்டுடு வந்து தர்றேன் என்று கடன் வேறு சொல்லி கழுத்தை அறுத்து விட்டு, வராமல் கழன்று கொண்டான். நான் வேறு சரசம்மாவிடம் வருவதாக சொல்லிவிட்டேன். நாளைக்கு ஒரு அவசரத்து போனால் கூட அந்தம்மா உதவி பண்ணாதே என்று யோசித்து கொண்டே இருந்த போது, மனைவி, நீங்க தனியா போயிட்டு வாங்களேன். தனியா போன கோவில் பக்கமே ரூம் கிடைக்கும். அவுட்டர் அங்கே இங்கேனு அலைய வேண்டாம் என்று அட்வைஸ் பண்ண அவளிடம் சரசம்மா மேட்டரை ஓப்பன் செய்யாமல் இருந்தது நல்லது தான் என்று நினைத்து கொண்டு சரசம்மாவுக்கு வாக்கு கொடுத்தபடி ஏழுமலையானை தரிசிக்க நான் மட்டும் திருப்பதிக்கு கிளம்பினேன்.
எப்போது திருப்பதிக்கு போனாலும் ஏழுமலையான் நினைப்பு தான் மனதில் ஓடும். இந்த முறை ஏதோ சரசம்மாவுக்காகவே திருப்பதி தரிசனத்துக்கு போவது போல் தோன்றியது. சரசம்மாவின் முகம் அடிக்கடி மனதில் வந்து போனது. அப்போது தான் முன்பு தங்கிய போது சரசம்மாவின் சுறுசுறுப்பும், பரபரப்பாக ஓடிக்கொண்டு பிஸியாக இருந்த ஞாபகமும் வந்து போனது. அன்பான பேச்சும், பார்வையில் கனிவும் ச்சே…சரசம்மாவுக்காகவே கூட திருப்பதிக்கு போறதுல ஒண்ணும் தப்பு இல்ல என்று நினைத்து கொண்டே தூங்கிப்போக திருப்பதிக்குள் நுழைந்தேன்.
பஸ்ஸில் ஏறிய போதே சரசம்மாவுக்கு கிளம்பிய செய்தியை அனுப்பி விட்டதால் அவளும் கரெக்டா அந்த ஆட்டோ டிரைவரையே அனுப்பி பிக்அப் செய்துவிட்டாள். அந்த ஆட்டோ டிரைவரோடு சிரித்து கொண்டே சரசம்மா வீட்டுக்கு போய் அவளுக்கு நன்றி சொன்னபோது, “அட போங்க தம்பி உங்களை மாதிரி ஆளுங்க வந்து போனா தானே எனக்கும் வருமானம். நீங்க நாலு பேருகிட்டே சொல்லுவீங்க அவங்களும் உங்க பேரைச்சொல்லிட்டு வருவாங்க. அப்படித்தானே இந்த தொழிலை நடத்தி ஆகணும். பெரிய லாட்ஜுகாரங்க காசு கொடுத்து டிவியில கூட விளம்பரம் போடுவாங்க. நாங்க போடமுடியுமா. ஏதோ நாங்களும் அந்த ஏழுமலையான காலடியில தான் காலத்தை ஓட்டுறோம்” என்றாள்.
பிறகு மாடிக்கு போன போது நிஜமாகவே லாட்ஜ் மட்டும் இல்லை திருப்பதி ஊரே கொஞ்சம் காற்றாடியது போல் இருந்தது. வெளியூர் மக்களை விட உள்ளூர் மக்கள் தான் அங்கும் இங்கும் நடமாடிகொண்டு இருந்தனர். நான் ரூமுக்குள் சென்று ஒரு குளியல் போட்டு விட்டு அங்கே இருந்த பால்கனியில் வேடிக்கை பார்த்து கொண்டு இருந்த போது சரசம்மா சூடாக பாசிப்பயிறு, சுக்கு தண்ணியோடு வந்தாள். அந்த மாலை நேரத்தில் அதை ஆசையோடு வாங்கி கொரித்து கொண்டு, ஏப்பம் வர சுக்கு தண்ணியை குடிக்க ஆரம்பித்தேன்.
எனக்கு ஏப்பம் வருவதை பார்த்துவிட்டு பக்கத்தில் வந்த சரசம்மா தம்பி, டம்பளை இங்கே கொடுங்க என்று சொல்லி என் தலையை நிமிர்த்து மூக்கை அவள் கையாலயே பொத்திக்கொண்டு சுக்கு காபியை மெதுவாக என் வாயை திறந்து ஊற்றி விட்டு இப்போ பாருங்க ஏப்பம் வராது என்றாள். நிஜமாகவே ஏப்பம் நின்று போனது. ஆனால் சரசம்மா குனிந்து என்னை தொட்டு சுக்கு காப்பியை வாயில் ஊற்றியதை நினைத்த பார்த்த போது மீண்டும் விக்கல் வந்துவிடும் போல் த்ரில்லாக இருந்தது.
அப்போது தான் மேலே போட்டிருந்த வெள்ளை ஜாக்கெட்டில் அவள் முலைகள் பெருத்து சரிந்து குனியும் போது பெரிய வாழைக்குலைகள் போல் குடைசாய்ந்து தொங்கியதை போல் உற்றுப்பார்த்தேன். அதை கவனித்த விட்ட சரசம்மா தம்பி, நாளைக்கு காலையில விடியறதுக்கு முன்னாடி முதல் தரிசனத்தை பார்த்துடுங்க. இன்னைக்கு நல்ல ரெஸ்ட் எடுங்க. நைட் நான்வெஜ் சாப்பாடு சொல்லியிருக்கேன். அதனால இன்னைக்கு கோவிலுக்கு போகவேண்டாம். என்னோட கைபக்குவம் எப்படினு பாருங்க. சொன்ன வார்த்தைக்கு வந்த ஆளை சந்தோஷமாக அனுப்பவேண்டாமா என்று சரசம்மா பார்த்து சிரித்து கொண்டே என் முன்னால் புடவை முந்தானையை சரி செய்வது போல், விலக்கி விட்டு முலைகளை தாராளமாக தரிசிக்க விட்டாள்.
அப்போது தான் நானும் சரசம்மாவை மேலிருந்து கீழே பார்த்தேன். ஆம்பளையா பிறந்து இருந்தா ஆஜானுபாகுவான என்று சொல்லிவிடலாம். அப்படி பிறந்திருந்தால் சரசம்மா கண்டிப்பாக இந்நேரம் ராணுவத்தில் தான் வேலை பார்த்திருப்பாள். அதை அவளிடம் வேடிக்கையாக சொன்னபோது அவளும் சிரித்து கொண்டே, தம்பி நெசமா என் புருஷன் ராணுவத்துல தான் இருந்தாரு. என் குடும்பமே ராணுவ குடும்பம் தான். நானும் புருஷன் கூட வடநாட்டுல பல ஊர்ல சுத்தியிருக்கேன்.
பல ஊரு தண்ணிய குடிச்சிருக்கேன். பென்சன் எல்லாம் வந்தாலும் உழைச்சு சாப்பிடணும்ல இல்லேனா ஊழைச்சதை வச்சுகிடும். இப்போ நீங்க என் உடம்பை பத்தி சொல்றதே பெருமையா இருக்கு தம்பி என்று தலையை அவள் கையால் கோதிவிட நான் நிமிர்ந்து பார்த்தேன். அவளும் பார்க்க இரு கண்களிலும் பற்றிய காமத்தீ எங்களை கட்டுபடுத்தி கட்டியணைத்து கொண்டு ஆவேசமாக முத்தமிட வைத்து விட்டது. புருஷனோட ஊர் ஊரா போகும்போது பல ஆம்பளைகளோடு படுத்திருக்கேன் தம்பி. அங்கே ஒவ்வொரு மிலிரிட்டரி உடம்பும் நல்ல தெனவோடு இருக்கும். இங்கே எல்லாம் நோஞ்சானுங்களா இருக்கிறதுனால உடம்பு தினவுக்கு ஒருத்தனும் மாட்டல. உங்களை பார்த்த அன்னைக்கே போடணும்னு ஆசை வந்தருச்சு. சரி போன் போட்டு பார்ப்போம் வந்தா வரவச்சு சந்தோஷப்படுத்தலாம்ன தான் கூப்பிட்டேன். உங்க உடம்பும் வயசும் தான் என்னை கட்டிபோட்டுச்சு என்று சொன்ன சரசம்மாவின் மார்பில் புதைந்து அவளோட பெரிய முலைகளை முகத்தால் தேய்த்து முட்டி முட்டி முலைகளில் முத்தமிட, சரசம்மா, புடவை, ஜாக்கெட்டை அவிழ்த்து போட்டு அம்மணமாக என்னை அள்ளி அணைத்து கொண்டாள்.
உடம்பை அணைத்த போதே ஆம்பளையை அணைத்து கொண்டது போல் சரசம்மாவின் உடம்பு கிண்ணென்று இருந்தது. குண்டிகள் கூட பெருத்திருந்தாலும், குலுங்கி ஆடாமல் இறுகிப்போய் இருந்தது. சரசம்மா குனிந்து என் சுன்னியை ஊம்பி விட்டாள். அதுவரை அப்படியொரு வாய் சுகத்தை அனுபவித்ததே இல்லை. பக்குவமாக ஊம்பி தண்ணியை வெளியே விடாமல் வக்கனையாக ஊம்பி விட்டு சரசம்மா என்னை கட்டிலில் சாய்த்து மேலே ஏறினாள். வெளியே ஏதோ ஒரு பக்தி கூட்டம் ஏழுமலையானுக்கு கோவிந்தா, கோவிந்தா என்று கோஷத்தோடு போக, நானும் சிரித்து கொண்டேன்.
அப்படியொரு காமராணிக்கு கீழே கிடந்தபடி ஓழ் வாங்கி கொண்டிருந்த நானும் கோவிந்தா தானே. ஆனால் அந்த சுகத்தை மறக்கவே முடியாமல் என் மனதிலும், உடம்பிலும் சரசம்மாவும் கோந்து போல் ஓட்டி கொண்டாள். நான் இப்போதெல்லாம் வீட்டில் அடிக்கடி கோவிந்தா போட்டு கொண்டு திரிவதை பார்த்து, பேசாம திருப்பதிக்கு போய் தரிசனம் பண்ணிட்டுவாங்களேன். இங்கே இருந்து கோவிந்தா போட்டா போதுமா என்று என் மனைவியே என்னை மாதம் ஒரு முறை அனுப்பி வைத்திவிட, சரசம்மாவோடு சரசமாடிவிட்டு, ஏழுமலையானையும் தரிசித்துவிட்டே திரும்புகிறேன்.