காலையிலே ஆபீசுக்கு கிளம்பும் போதே ஓனர் போன் பண்ணி வீட்டுக்கு வரச் சொல்லிட்டாரு. வீட்டுக்கு வரச்சொன்னாலே விருந்துனு தான் அர்த்தம். அவர் வீட்ல யாரும் இல்லை ஃபுல் பிரைவசினு புரிஞ்சுக்கணும். பிளஸ் டூ முடிச்சிட்டு மேற்கொண்டு படிக்க முடியாமல் தான் நான் வேலைக்கு போனேன். டைப்பிங் தெரியும் ஆனால் கம்ப்யூட்டர் இயக்க தெரியாது. ஆனால் இப்போ வேலை பார்க்கும் ஆபீஸ்ல இன்டர்வியூக்கு போன போது பல பேர் கம்ப்யூட்டர் கோர்ஸலாம் படிச்சிட்டு வந்திருந்தாங்க. கம்ப்யூட்டர் டைபிஸ்ட் வேலை தான் என்பதால் வேலை கிடைக்கப்போவது இல்லை இந்த முறையும் வெறும் கையோட தான் விட்டுக்கு திரும்பணுமா இது என்ன வாழ்க்கை என்று நினைத்து கொண்டு டைபிங் டெஸ்ட்டை அட்டென்ட் செய்தேன்.
ஆனால் அச்சரியமாக அதில் பாஸ். கம்ப்யூட்டரும் டைப்பிங் கிபோர்ட் என்பதால் எனது டைப்பிங் திறமையால் பிழையின்றி வேகமாக கொடுத்த லெட்டரை அடித்து முடித்தேன். டைப்பிங் படிக்கும் போது லெட்டர் டைப் அடிக்க ரொம்பவே பயிற்சி எடுத்திருந்தேன். அது மிகவும் அப்போது கை கொடுத்தது. அந்த வேலைக்கு எம்சிஏ படித்தவர்கள் கூட வந்திருந்து வேலை கிடைக்காமல் திரும்பியது தான் மிகவும் சோகம். அதே போல் இன்டர்வியூவிலும் எனக்கு தெரிந்த பதிலை தைரியமாக சொன்னேன். தெரியாத கேள்விகளுக்கு பதில் தெரியாது என்று பகிரங்கமாக சொன்னேன். அதற்காக கூச்சமோ வெட்கமோ படவில்லை. கொஞ்சம் நேர்மைக்கும், திறமைக்கும் கூட இந்த காலத்தில் வேல்யூ இருக்கத்தான் செய்கிறது. நான் மட்டும் செலக்ட் ஆனேன்.
ஆனால் வேலையில் சேர்ந்து ஒரு வாரம் வரை என்னோட பாஸை நான் பார்க்கவே இல்லை. அவர் 10 நாட்கள் டூரில் இருந்ததால் அந்த மாதம் நடந்த மீட்டிங்கில் தான் அறிமுகம் ஆகி கொண்டேன்.
அப்போதே அவர், “நீ டைப் பண்ண டெஸ்ட் லெட்டர் பார்த்தேன். இவ்ளோ ஃபெர்ஃபெக்சனோட டைப் பண்ற ஆட்களை இப்போ பார்க்கவே முடியாது. குட். அதே போல் வேலையிலேயும் உன்னோட திறமைய காட்டணும் சரியா. டோன்ட் வொரி இந்த ஆபீஸ்ல திறமைக்கு தான் முதல் உரிமை. உன்னோட திறமைக்கும், தகுதிக்கும் ஏற்ற பிரமோசன், இன்கிரீமென்ட் எல்லாமே கிடைக்கும்“ என்றார்.
அது தான் அவரோடு நடந்த முதல் உரையாடல். அவரோட பாஸிடிவ் பேச்சும் மோடிவேஷனும் பிடித்து இருந்தது. அதற்கு பிறகு டெய்லி விஷ் பண்ணுவேன். பார்க்கும் போதெல்லாம் சிரிப்பேன். அவரும் சிரிப்பார். எங்க ஆபீஸ் கம்ப்யூட்டர்ல ஊழியர்கள் ஒருவரை ஒருவர் தொடர்பு கொள்ள இன்டர்னல் சேட் வின்டோ உண்டு. அதில் அவ்வப்போது பாராட்டுவார் நான் நன்றி சொல்வேன். அடிக்கடி லெட்டர் டிக்டேஷனுக்கு அழைப்பார். அப்படி போன போது தான் அவரோடு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நெருங்க ஆரம்பித்தேன். அவர் அங்கிள் ஏஜில் இருந்தாலும் அன்போடு பேசி உற்சாகப்படுத்துவார்.
ஒரு முறை அவர் கேபின்ல லெட்டர் டிக்டேட் பண்ணும் போது தான் அவரோட சர்ட்டில் தோள் பகுதியில் காக்கா எச்சம் இருப்பதை பார்த்தேன். அதை அவர் கவனிக்காமல் இருந்திருக்க வேண்டும். அதை எப்படி அவரிடம் சொல்வது என்று தயக்கத்தில் லெட்டரை குறிப்பு எடுத்து விட்டு அவரிடம் சொல்ல தயங்கி, எனக்கு எப்படி தைரியம் வந்ததோ தெரியவில்லை. சட்டென்று அவர் பக்கம் போல் முதுகு பக்கம் நின்று கொண்டு அவர் சர்டில் இருந்த எச்சத்தை என் சுடிதார் ஷால் துணியால் துடைத்து விட்டேன். அவர் அதை சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை என்றாலும், “ரொம்ப தாங்ஸ்மா, சொல்லியிருந்தா நான் என்னோட கர்சீஃபை கொடுத்திருப்பேனே. தேங்க்ஸ் ஃபார் யுவர் கேரிங்“ என்றார்.
நான் வெட்கத்தோடு சிரித்த கொண்டே வெளியே வேகமாக ஓடிவந்துவிட்டேன். வந்த பிறகு தான் யோசித்தேன். ரொம்ப ஓவரா உரிமை கொண்டாடிட்டோமோ. ஆனா அவரு கேஷுவலா எடுத்துகிட்டது நல்லது தான் என்று நினைத்து கொண்டேன். அதற்கு பிறகு அவரை பார்க்கும் போதெல்லாம் பாஸ் என்கிற மரியாதையை தாண்டி ஒரு பாசமும், பற்றும் ஏற்படும். ஆனால் அது காதலாக மாறும் என்று கனவிலும் நினைக்கவில்லை. அதற்கு காரணம் அன்று நான் காக்கா எச்சத்தை துடைத்து விட்டதற்கு அவர் காட்டிய எதிர்வினை தான்.
அந்த வருடம் தீபாவளிக்கு ஊழியர்களுக்கு பட்டாசு பாக்ஸ், சுவீட்ஸ் கொடுத்தார். என்னை மட்டும் சேட் வின்டோவில் இருக்கச் சொன்னார். நான் அவரிடம் நான் வெளியே போய் விட்டு அரை மணி நேரத்தில் வந்து விடுகிறேன் என்றேன். நான் மட்டும் ஆபீஸ்ல இருந்தால் எல்லோருக்கும் டவுட் வரும் அதனால் அவர்களோடு வெளியே விட்டு ஷாப்பிங் செய்ய வேண்டும் என்று சொல்லிவிட்டு மீண்டும் யாரும் பார்க்காத போது அலுவலகத்திற்குள் வந்தேன். அன்று அலுவலக ஊழியர்களிடம் சொல்லிய சின்னப் பொய்யும், திருட்டு தனமும் கூட எனக்கு த்ரில்லாக இருந்தது. ஏதோ அத்தனை பேரையும் ஏமாற்றி விட்டு என்னோட லவ்வரை சந்திப்பது போல் உணர்ந்தேன்.
அதை உறுதிசெய்வது போல் அன்று என்னோட பாஸும் என்னை வரவேற்று தீபாவளிக்கு சுடிதார் செட்டை கிஃப்ட் கொடுத்து அசத்தினார். நான் ஆச்சரியமாக பார்க்க,
“நீ மட்டும் கேரிங்கா இருக்கணுமா. நான் இருக்க கூடாதா என்று பார்க்க நான் முகம் சிவக்க தாங்க்ஸ் என்றேன். கலர், டிசைன் பிடிச்சிருக்காமா எனக்கு இதை பத்திலாம் எதுவும் தெரியாது. என் வைஃப்புக்கு கூட இதெல்லாம் எடுத்து கொடுத்தது இல்ல. கூடப்போவேன் அவ்ளோ தான். அவளுக்கு பிடிச்சதை அவளே எடுத்துப்பா. எனக்கு இதை கிஃப்ட்டா கொடுக்கணும்னு தோணுச்சு அதான். பிடிக்கலேனா சொல்லு மாத்திடலாம். பில் பத்திரமா தான் இருக்கு“ என்றார்.
நான் “சூப்பரா இருக்கு சார். கலர் டிசைனை விட இதுல உங்க மனசு தெரியுது தான். அது பிடிச்சா போதுமே“ என்றேன். பொதுவா என்னை பார்த்தால் சில நேரம் எனக்கு அறிவாளியாகவோ, லூசாகவோ தோன்றும். என்னையும் அறியாமல் சபை நாகரீகம் கூட தெரியாமல் வாய்க்கு வருவதை அடித்து விடுவேன். அதற்கு பிறகு தான் யோசிப்பேன். அன்று பாஸிடம் அப்படி சினிமா டயலாக் போல் கோர்வையாக சொல்லிவிட்டு நாக்கை கடித்து கொண்டேன்.
அப்போது அவர் “நீ நல்ல டைப் மட்டும் தான் பண்ணுவேனு நினைச்சேன். நல்லா டாக்கும் பண்றே. ஐ லைக் யூ என்றார். நான் விடாமல் சார் நானும் உங்களுக்கு ஒரு கிஃப்ட் கொடுக்கலாமா என்றேன். அவர் என்னை ஆச்சரியமா பார்த்தபடி, இதெல்லாம் நன்றி கடனா நினைக்காம காசு செலவு பண்ணாத கிஃப்ட்னா ஒகே. காசு செலவு பண்ணி திரும்ப கொடுக்கணுமேனு கிஃப்ட் கொடுத்தா வாங்கிக்க மாட்டேன்” என்றார்.
நான் என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் முழித்தேன். ஆக்சுவலா அவருக்கு ஒரு டிசர்ட் வாங்கி கொடுக்கத்தான் பெர்மிஷன் கேட்டேன். சொல்லாமல் வாங்கி வந்து கொடுத்து, அவர் தப்பாக நினைத்து விடக்கூடாதே என்று தான் பெர்மிஷன் கேட்டேன். ஆனால் அவர் காசு செலவழிக்கிற கிஃப்ட்டை வாங்கி கொள்ள மாட்டேன் என்று என் மேல் அக்கறையில் சொல்லிவிட்டதால் அமைதியாக இருந்து விட்டேன்.
அப்போது அவர் “நீ என்ன கிஃப்ட் பிளான் பண்ணி இருந்தே?” என்று கேட்டார். நான். “அதான் காசு செலவு பண்ணாத கிஃப்ட் கொடுனு சொல்லீட்டிங்களே அதான் யோசிக்கிறேன். ஆனா கண்டிப்பா சீக்கிரம் கொடுப்பேன்“ என்று சொல்லிவிட்டு பாஸோட முகத்தை கூட பார்த்து சொல்ல தைரியமில்லாம், சுடிதார் கிஃப்டோடு வந்து விட்டேன். அதற்கு பிறகு ஆபீஸ் சேட் வின்டோஸ்ல ஒரே லவ்ஸ் தான்.
ரெண்டு பேரும் டிரஸ்ஸில் இருந்து அத்தனையும் ஷேர் பண்ணுவோம். ஆபீஸில் இல்லாத போது என்னை கேபினுக்கு கூப்பிட்டு என் முகத்தையே பார்த்து கொண்டு இருப்பார். நான் என்ன டைப்பிங் சார் என்று கேட்டால், “நோ ஜஸ்ட் லுக்கிங். உன்னை உடனே பக்கத்துல பார்க்கணும்னு தோணுச்சு அதான்“ என்பார். நானும் மகிழ்வோடு பார்த்து ரசிப்பேன். அப்போது தான் ஒரு நாள் ஆபீஸ் முடிந்து இருக்க சொல்லிவிட்டு வீட்டுக்கு அழைத்துச் சென்றார். அவரே காபி போட்டு கொடுத்தார். நானும் உரிமையோடு அவருக்கு உதவினேன்.
அப்போது தான் குடும்ப விஷயங்களை பேசிவிட்டு, “உங்க வேலை மட்டும் கிடைக்கலேனா லைஃப்ல ரொம்பவே கஷ்டபட்டிருப்பேன் சார். உண்மைய சொல்லணும்னா ஃபர்ஸ்ட் டே உங்களை பார்த்தப்பவே உங்க மேல பாஸ் என்கிற உறவை தாண்டி ஒரு…ஒரு… இது வந்துருச்சு சார் “ என்றேன். அவர் என் பக்கத்தில் வந்து என் நாடியை நிமிர்த்தி “எது…அது?” என்றார். நான் கன்னம் சிவக்க தலையை வெட்கத்தோடு குனிந்து சொல்ல மாட்டேன் என்பது போல் தலையை ஆட்டினேன்.
அன்று என்று இரு கன்னத்தையும் தாங்கி பிடித்து என்னை கண்ணோடு கண் பார்த்தார். எங்கள் இருவரின் கண்களிலும் காதல் கலந்த காமம் நிரம்பி வழிய என்னை அப்படியே இழுத்து மாரோடு சேர்த்து அணைத்து கொண்டார். ஒவ்வொரு பருவ பெண்ணும் அப்படியொரு பாதுகாப்பில் பதுங்கி கொள்ளத்தான் ஆசைப்படுவாள். அதில் ஒரு அனுபவமும், முதிர்ச்சியும், பாசமும் கூட தெரியவேண்டும். அன்று என் பாஸ் அணைத்து கொண்ட போது என் பருவம் அது அத்தனையும் ஃபீல் பண்ணியதை போல் உணர்ந்தேன்.
அந்த நெருக்கம் இருவரின் உடல் சூட்டை உசுப்பிவிட முத்தங்கள் போட்டு கொண்டோம். லிப் கிஸ் அடித்து என்னை அணைத்து கொண்டு பிடிச்சிருக்கா என்றார். எனக்கும் எப்போதும் போல் தைரியம் வர “இன்னைக்கு நான் தான் நீங்க விரும்பின அந்த காசு இல்லாத கிஃப்ட்டை கொடுக்கப்போறேன் சார். எடுத்துப்பீங்களா?” என்றேன்.
“நிஜமா நீ விரும்பி தர்ற கிஃப்ட்னா ஒகே…. “ என்று சொல்ல நானும் அவரை இறுக்கி அணைத்து முகத்தில் முத்தமழை பொழிந்து லிப்லாக் செய்தேன். அன்று அவர் பெட்ரூமில் இருவரும் அம்மணமாகி ஒருவரையொருவர் காமராகம் பாடி ஆராதித்து கொண்டோம். அவரோட பெட்ரூமில் இருந்த பெரிய கண்ணாடியில் அம்மணமாக இருவரும் அணைத்து கொண்டு கிடந்த போது வயசு வித்தியாசம் கொண்ட பாஸ் – ஸ்ஃடாப் ஜோடி போல் இல்லாமல் ஏதோ அப்பா மகள், அல்லது மாமன் மருமகள் உறவில் உறவாடுவதை போல் நினைத்து பார்த்து கொண்டேன்.
எங்களின் வயசும், உடலும் அப்படித்தான் காட்டியது. ஆனால் மனசுக்கு பிடித்துவிட்டால் பேதங்கள் என்ன காமபாடங்கள் போதுமே. அன்று தான் அவருக்கு சுன்னியை சப்பி விட்டு முழு சுகம் கொடுத்தேன். அவரும் என் கன்னி புண்டை பனியாரத்தை ருசித்து தேன் ருசித்தார். அதற்கு பிறகு அடிக்கடி வீட்டில் வாய்ப்பு கிடைக்கும் போதெல்லாம் அலுவலகத்திலும், வீட்டிலும் அப்படி விருந்து படைத்து பரிமாறி கொண்டோம். இதோ இப்போது பாஸிடமிருந்து போன்…அவர் வீட்டிற்கு கிளம்பி விட்டேன். பை பை…டியர்ஸ்…