சித்தி மகள் வனஜாவை வடநாட்டு மாப்பிள்ளைக்கு கட்டி கொடுக்க முடிவெடுத்த போது எங்கள் வீடு உட்பட உறவினர்கள், சுற்றமும் நட்பும் கடுமையான எதிர்ப்பை தெரிவித்தார்கள். சித்திக்கு என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை. ஆனால் சித்தி மகள் வனஜாவோ,
“அம்மா நான் இங்கேயே ரெஜிஸ்டர் மேரேஜ் பண்ணிக்க முடிவு பண்ணியிருக்கேன். வாழ்த்த விருப்பம் இல்லாட்டியும், வையாதே, அப்படி தப்புனா நீ கூம்பிடுற சாமியே என்னை தண்டிக்கட்டும். ஆனா வாழ்ந்தா அந்த வடநாட்டு பையன் கூட தான் வாழ்வேன். உனக்கு என் லைஃப் முக்கியமா இல்லேனா ஊரும், உறவும் முக்கியமா நீயே முடிவு பண்ணிக்கொள்.
நீ ஒகே சொன்னா, உடனே கிளம்பி வா. உன்னோட ஆசீர்வாதத்தோடு அவரை கட்டிப்பேன். இல்லேனா இனிமே மகள்னு ஒரு உறவு இருந்ததை மறந்திடு. நானும் அடுத்த வாரம் அவரோட வடக்கே வேலையில சேர்ந்தாகணும். அங்கே போய் என் லைஃபை பார்த்துப்பேன்”
என்று பெத்தவளுக்கே செக் வைத்து, தடாலடியாக சொல்லிவிட்டு சித்தியை மிரள வைத்து விட்டாள்.
சித்தி மகள் வனஜா சென்னையில் பொறியியல் படிப்பை முடித்து விட்டு கேம்பஸில் செலக்ட் ஆகி இருந்தாள். அவளோடு படித்த வடநாட்டு பையனைத்தான் அவளும் காதலித்து திருமணம் செய்ய முடிவு செய்திருந்தாள். இருவரும் கேம்பஸில் செலக்ட் ஆகி, வடக்கே உள்ள பெரிய கம்பெனியில் வேலையும் வாங்கி விட்டார்கள். திருமணம் முடிந்து அங்கே போய் செட்டிலாகும் முன்பு தான் அம்மாவோடு போனில் பேசி சம்மதம் கேட்டிருக்கிறாள்.
ஆனால் அவளுக்கு தெளிவாகத் தெரியும் அம்மாவோ, உறவுகளோ அவள் கல்யாணத்துக்கு ஒத்துக்கொள்ளமாட்டார்கள் என்று. ஆனால் மகள் அப்படி வெட்டு ஒண்ணு துண்டு ரெண்டாக பேசும் போது என்ன பதில் சொல்வது என்று புரியாத சித்தி,
“என்னடி இப்படி கேட்டா நான் என்ன சொல்வேன். எனக்கு பெத்த மக வாழ்க்கைய விட வேற எதுவும் முக்கியமில்ல. ஆனா நான் உன் கூட வந்து வாழ முடியுமா. நீ எங்கே இருந்தாலும் நல்லா இருக்கணும்னு இங்கே நம்ப ஊர் உறவோடத்தானே வாழ முடியும். கொஞ்சம் டைம் கொடு டி. நம்ப சரவணன் வந்த உடனே அவன் கிட்டே கலந்துகிட்டு சொல்றேன்.
ஆம்பளை இல்லாத வீட்ல இங்கே அக்கா மகன் சரவணன் தான் சித்தி பாசத்தோடு வந்து ஆறுதல் சொல்லிட்டு இருக்கான். முடிஞ்சா நான் அவன் கூட கிளம்பி சென்னைக்கு வர்றேன். அங்கே பேசிக்கலாம். இதெல்லாம் அவசரத்துல முடிவெடுக்க முடியாது டி“
என்று சித்தி சொல்ல மகளும், “சரி சரவணன் அண்ணன் கிட்டே கலந்துகிட்டு முடிவை சொல்லு நான் ராத்திரி கூப்பிடுறேன்“ என்று சொல்லிவிட்டு சித்தி மகள் போனை கட் செய்து விட்டாள்.
அதுவரை கூட நிலைகொள்ளாத சித்தி சாந்தா உடனே எனக்கு போன் போட்டுவிட்டாள். அப்போது நான் ஒரு ஃபாக்டரியில் சூபர்வைசராக வேலை பார்த்து கொண்டிருந்தேன். சித்தியின் பதட்டமான பேச்சு பாதி புரிந்தும், புரியாத நிலையில் உடனே லீவு சொல்லிவிட்டு சித்தி வீட்டுக்கு விரைந்தேன். வாசல் கதவை சிறந்த சித்தி ஓ..வென்று கத்தி கதறியபடி என்னை கட்டிபிடித்து அழத்தொடங்கி என் காலில் விழுந்து கெஞ்சியபடி அழ ஆரம்பித்து விட்டாள்.
ஏற்கனவே மகள் போன் வந்ததிலே இருந்து அழுது கொண்டு இருந்ததால், மேல் மூச்சு, கீழ் மூச்சு வாங்கி அவளால் பேசக்கூட முடியவில்லை. பாதி கீச்சு குரலில் சிணுங்கி, கிறஙக்ய சித்தியை தூக்கி ஆசுவாசப்படுத்தி, தண்ணீரை குடிக்க வைத்து விபரத்தை கேட்டேன். வனஜாவின் காதல் விவகாரம் பற்றி ஏற்கனவே சித்திக்கு தெரியும். இதற்கு முன் வனஜா லீவுக்கு ஊருக்கு வந்து போன பிறகு அம்மாவும் மகளும் அதை பற்றி டிஸ்கஸ் பண்ணி இருக்கிறார்கள். என்னிடம் கூட அதை சொல்லிய போது, நான் சித்தியிடம் “உன்னோட முடிவு என்ன, வனஜாகிட்டே என்ன பதில் சொன்னே? என்று கேட்ட போது,
“படிச்ச புள்ளைக்கு நான் என்னடா புத்தி சொல்ல முடியும்?. அவ அப்படி வடநாட்டு பையனை விரும்புறதா சொன்னபோதே எனக்கு வார்த்தையே வரலை டா. அழுகை தான் வந்துச்சு. நம்ப உறவுல ஓடிப்போன சிவகாமி பிள்ளையும், நாண்டுகிட்டு நின்ன செண்பகத்தோட முகம் மட்டும் தான் ஞாபகத்துல வந்துச்சு. நான் அழுதுகிட்டே அவள் காலை தொட்டு கும்பிட்டேன் டா“
ஆனா என் மக, “இதுக்கு தான் இந்த ஊர் பக்கமே வர எரிச்சலா இருக்கு. எனக்கு தெரியும் நீ இங்கே கையெழுத்து கூடப்போடத்தெரியாத கழிசடைகளோட என்னை கம்பேர் பண்ணாதே. நான் படிச்சவ, ஊர் உலகம் அறிஞ்சவ. இல்லேனா அவளுகளை மாதிரி அந்த பையன் கூட அங்கேயே வாழ்ந்திருக்க மாட்டேனா. அப்பா இல்லாத நிலையில நீ தான் படிக்க வச்சே. எனக்கும் ஒரே உறவு நீ தான்… னு சொல்லும்போதே அவ குரலும் உடைஞ்சு போச்சுடா. நான் உடனே, படிப்பு முடியட்டும் டி. மற்றதெல்லாம் அப்புறம் பேசிக்கலாம். இப்போ படிப்பை மட்டும் பாரு. ஆண்டவன் இருக்கான் நல்ல வழி காட்டுவானு சொல்லி அவளை ஊருக்கு அனுப்பி வச்சிருக்கேன்டா” என்றாள்.
நானும் யோசிக்க ஆரம்பித்தேன். என் வீட்டில் என் சித்தியோட கூடப்பிறந்த என் அம்மாவே முதலில் வனஜாவோட விருப்பத்திற்கு ஒத்துக் கொள்ள மாட்டாள். முதலில் பொம்பளை புள்ளைய வெளியூர்ல தங்கி படிக்க அனுப்பினதே பாவம் போல் தான் என் வீட்டிலும், உறவுக்காரர்களும் சித்தியை ஏளனமாக பார்த்தார்கள். ஆனால் அப்போது நான் தான் அதெல்லாம் அந்தக் காலம் இப்போ பொண்ணுங்க படிக்கலேனாதான் பாவம் என்றேன்.
உடனே அதுக்கு இங்கே இல்லாத படிப்பா?. ஏன் இங்கேயே படிக்கலாமே ஏன் வெளியூருக்கு போய் தங்கி தான் படிக்கணுமா என்று கேட்க, அவளுக்கு பிடிச்ச ஏரோனாடிக்ஸ் படிப்பு சிட்டியில் தான் இருக்கு என்று அவர்களுக்கு விளக்கி சொல்லியும் பாவம் அவர்களுக்கு விளங்க வில்லை. ஆனால் இப்போது சித்தி மகள் வனஜா கல்யாணத்துக்கு நாள் குறித்து விட்டு அம்மாவின் ஆசிர்வாதம் வேண்டி போன் செய்த போது வேறு வழியே இல்லாமல் சித்தியை அழைத்துக்கொண்டு மகளை சும்மா பார்க்க போவதாக ஊர் உறவுகளிடம் என் வீட்டில் கூட பொய் சொல்லி விட்டு சித்தியை அழைத்துக்கொண்டு சென்னைக்கு கிளம்பினேன்.
பஸ்ஸில் போகும் போதே சித்தி புலம்பிக்கொண்டே தான் வந்தாள். அவ்வப்போது மகளை நினைத்து அழ ஆரம்பிக்க நானும் சித்தியை அரவணைத்து என் மார்பில் போட்டு கொண்டு ஆறுதல் சொன்னேன். அவ்வப்போது அவளிடம் பேசாதே மூச்சு வாங்குது பாரு என்று அவர் மார்பில் தடவி கொடுத்தேன். சித்திக்கு அதுவே பெரிய ஆதங்கமாக மாற, நீ மட்டும் கூட இல்லேனா செத்து போயிருப்பேன் டா.
உன் சித்தப்பா மயிராச்சேனு போயி சேர்ந்துட்டாரு. உன் கூட இருக்கிறதுனால தான்டா பாதி உயிராவது மிச்சமிருக்கு“ என்று சொல்ல நானும் சித்தியை என் மார்போடு சேர்த்து இறுக அணைத்து கொள்ள அவளுக்கு இதமாக இருந்து இருக்க வேண்டும். மெதுவாக ஆசுவாசப்படுத்தி கொண்டு என் மார்பிலேயே சாய்ந்து கண்ணை மூடிக்கொண்டாள். ஆனால் அப்படியொரு அன்பிலும், அரவணைப்பிலும் பெத்த தாயே இருந்தாலும் மனம் கொஞ்சம் தடுமாறுமோ என்னவோ?
சித்தி என் மார்பில் சாய்ந்து கொண்ட போது நானும் அவளை இன்னும் அணைத்துக் கொண்டு அவள் காதில், நான் இருக்கேன் உனக்கு. உன்னை அப்படி தனியா தவிக்க விடமாட்டேன். எப்பவும் உன் கூடவே இருப்பேன் என்று என் உடல் இட்ட கட்டளையில் சித்தியின் காதில் காதலோடு உளர ஆரம்பித்தேன். சித்திக்கு அந்த ஆறுதல் பேச்சும், அரவணைப்பும் தேவைபட்டு இருக்கிறது. அவளும் என்னை அணைத்து கொண்டு முத்தங்கள் போட, இரவில் விளக்குகள் அணைந்த பஸ் பயணத்தில் இருவரும் சோக மூடில் இருந்து மோக மூடுக்கு மெதுவாக மாறினோம்.
என் அணைப்பும் சித்தியின் முத்தங்களும் எனக்குள் மோகத்தீயை மூட்டிவிட பதிலுக்கு நானும் என் ஆசையை வெளிப்படுத்த நினைத்து சித்தியை இடுப்போடு அணைத்து கொண்டு, நானும் அவள் முகத்தில் முத்தமிட்டு கொண்டே இடுப்பை பிசைந்து விட்டேன். அப்போது சித்தி கண்களை அகலத்திறந்து என் கண்களை பார்க்க, இருவரின் கண்களும் காமம் பேசி இதழ்களை கவ்விக்கொண்டது. லிப் கிஸ் அடிக்கும் போதே நான் சித்தியின் இடுப்புக்கு கீழே கையை கொண்டு போய், அவளோட பெரிய குண்டிகளை பிடித்து பிசைந்து கொண்டு லிப்கிஸ் அடித்தேன்.
மெதுவாக சித்தி என் கையை எடுத்து அவள் மார்பில் வைக்க, அவளோட பெரிய முலைகளை பிசைந்து உருட்டிக் கொண்டே சித்தியின் இதழ்களை கவ்வி இன்பரசம் பருகினேன். சித்தி திகட்ட திகட்ட இதழ் அமுதத்தை என் வாய்க்குள பகிர்ந்து கொண்டு அவளும் பருகினாள். அப்போது சித்தி நான் போட்டிருந்த பேண்ட் ஜிப்பை கழற்றி அதற்குள் கையை விட்டு நீண்டு எழுந்து ஆடிய என் நீட்டுக்கோலை பிடித்து நீவி விட ஆரம்பித்தாள். பிறகு அப்படியே என் மடியில் படுத்து என் சுன்னியை முத்தமிட்டு வாயில் கவ்வி ஊம்ப ஆரம்பித்துவிட்டாள். நான் அப்போது சித்தியின் குண்டியை பிசைந்து கொண்டும், ஜாக்கெட்டுக்குள் கையை விட்டு முலை காம்புகளை வருடிக்கொண்டு என் இடுப்பை தூக்கி தூக்கி சுன்னியை அவள் வாய்க்கு தாரை வார்த்து கொண்டிருந்தேன்.
5 நிமிடங்கள் கூட தாக்குபிடிக்கமுடியாத என் சுன்னி, சூடாகி, வெடித்து சிதறி, சித்தியின் வாய்க்குள் தாரை தாரையாக என் வெப்ப தெப்பத்தேனீரை வடித்து, அவள் வாயை நிறைத்தது. சித்தி என் விந்துநீரால் வாயை நிறைத்து தொண்டை வழியே முழுங்கி விட்டு, முந்தானையால் என் சுன்னியை துடைத்துவிட்டு, பேண்ட் ஜிப்பையும் மூடிவிட்டு மீண்டும் என் மார்பில் சாய்ந்தாள். மறு நாள் காலை சென்னை வரும் வரை முத்தமிட்டு கொண்டே, தூங்க இரவை பாதி துகிலோடு கழித்தோம்.
பிறகு என் ஆலோசனைப்படி சித்தி, மகளோட காதலையும் கல்யாணத்தையும் ஏற்றுக்கொண்டாள். சென்னையில் தங்கிய அன்றே சித்தியை அவள் மகள் தங்கியிருந்த ஃபிளாட்டில் வைத்து முதல் முறையாக ஓத்து என் ஆசை நாயகியாக்கி கொண்டேன்.
என் அன்பும் ஆழ் ஓழும் சித்திக்கு தெம்பை தந்து அவள் கவலையை போக்க, சென்னையில் சித்தி மகள் கல்யாணத்தை பதிவு அலுவலகத்தில் மகள் கல்யாணத்தை முடித்து, அவளை வடநாட்டுக்கு ஃபிளைட் ஏற்றி விட்டு தான் திரும்பினோம். இப்போது அவங்கள் இளம் ஜோடிகள். நானும் சித்தியும் இளமை திரும்பிய ஜோடிகள்…காமத்துக்கு மட்டுமே எந்த கவலையையும் துடைத்தெரியும் சக்தி உண்டு.