எங்க ஊர் பஜார்ல எங்களுக்கு ஒரு சின்ன ஷாப்பிங் காம்பளக்ஸ் உண்டு. அது என்னோட மாமாவோடது தான் என்றாலும் நான் தான் பத்தாவது ஃபெயில் ஆகிவிட்டு அதற்கு பிறகு படிப்பு மண்டையில் ஏறவில்லை என்பதால் அந்த ஷாப்பிங் காம்ப்ளக்ஸ் நிர்வாகத்தை கவனித்து கொண்டிருந்தேன். கீழே மட்டும் 4 கடைகள். மேல 2 கடைகள். அதில் ஒன்று எங்கள் காம்பளக்ஸ் நிர்வாக அலுவலகம். இன்னொன்றில் ஒரு கிளினிக். க்ளினிக் மாலையில் மட்டும் தான் என்பதால், பேஷன்ட்களின் கூட்டத்தால் எங்கள் மாடி பரபரப்பாகி விடும்.
ஞாயிற்றுக்கிழமை என்றால் கீழே மொத்த கடைகளும் அடைக்கப்பட்டு, எங்கள் காம்ப்ளக்ஸே வெறிச்சோடி விடும். மொத்த பஜாரும் கூட அப்படித்தான். சில கடைகள் மதியம் வரை திறந்து வைத்து வியாபரம் நடக்கும். ஆனாலும் பஜாரில் மக்கள் நடமாட்டம் அதிகமா இருக்காது. ஆனால் மாடியில் க்ளினிக் மட்டும் ஞாயிற்றுக்கிழமை மாலையில் திறந்து இருக்கும் என்பதால் வழக்கம் போல நோயாளிகள் வந்து போவார்கள். அந்த டாக்டர் அரசு மருத்துவமனையில் வேலை பார்த்து விட்டு, பல மருத்துமனைகளுக்கு போய் கலெக்சனை பார்த்து விட்டு கடைசியில் தான் அவரோட சொந்த கிளினிக்குக்கு வருவார்.
கவர்மென்ட் வேலையும், மற்ற மருத்துவமனையும் அவருக்கு கமிட்மென்ட் ஆனால் சொந்த கிளினிக் சும்மா டைம்பாஸ் போலத்தான். நினைத்தால் வருவார் இல்லையென்றால் போன் போட்டு இன்னைக்கு கிளினிக்கு வரமுடியாது. யாருக்கும் அப்பாயின்மென்ட் கொடுக்க வேண்டாம். வெளியே க்ளினிக் லீவு போர்டை தொங்கபோட்டு விடு என்று சொல்லிவிட்டு டாக்டர் எங்காவது பெரிய கலெக்சனுக்கோ அல்லது சொந்த விஷயமாகவே வெளியே போய்விடுவார். டாக்டர் தொழில் சேவை இல்லையா அதென்ன கலெக்சனா என்று யாரும் கோபித்து கொள்ளவேண்டாம்.
நிஜத்தில் அவர்கள் கடவுளுக்கு நிகரானவர்கள் தான். பொதுமக்களும் அப்படித்தான் நம்பி டாக்டரிடம் வருகிறார்கள். நம்ப டாக்டரை அரசு மருத்துமனையில் ஒரு அரக்கர் போலத்தான் வலம் வருவார். யார் என்ன கேட்டாலும் எரிந்து விழுவார். ஆர்வமில்லாமல் பொழுதை போக்குவார். நானே அதை பலமுறை நேரில் கவனித்து இருக்கிறேன். அதுவே தனியார் மருத்துவமனைக்கு அவர் ரவுண்ட்ஸ் வரும்போது அல்லது அவர் சொந்த க்ளினிக்கிற்கு வரும்போதே அப்படியே தலைகீழா மாறி அன்பாக, ஆதரவாக, கவனிப்போடு பேசுவார்.
அதென்ன தடுமாற்றமோ தெரியவில்லை. அங்கேயும் இலவச சேவையா செய்கிறார். சொளையா லட்சத்தில் சம்பளம் வருகிறதே. கஷ்டபட்டு படித்து முன்னேறிய டாக்டர்களும் சிலர் அப்படித்தான் இருக்கிறார்கள். காசு கொடுத்து படித்த டாக்டர்கள் பலரும் அப்படித்தான் இருக்கிறார்கள். நோய்க்கு மருந்தை விட அன்பும், ஆறுதலும் தான் ஆகச்சிறந்த நிவாரணம். அதை அரசு மருத்துவமனைக்கு சென்றால் டாக்டர்களிடம் காண்பது ரொம்பவே அபூர்வம். ஆனால் அப்படி சில அபூர்வ டாக்டர்களும் அங்கே இருக்கிறார்கள். அவர்களை வைத்து தான் இந்த பூமியும் பல தடைகளைத்தாண்டி சுழல்கிறது என்று நம்புகிறேன்.
நான் வாரத்தில் ஏழு நாளும் காம்பளக்ஸ் அலுவலகத்தில் தான் இருப்பேன். மாமா எப்போவாது மாதத்தில் ஒரு முறை சம்பள கணக்கை பார்த்து, வாங்கிப்போகத் தான் வருவார். மற்றபடி முழு பராமரிப்பு, நிர்வாகம் நான் மட்டுமே. பெரும்பாலும் வார இறுதி நாளில் மொட்டைமாடியில் நண்பர்களோடு தண்ணி அடித்து விட்டு, தண்ணி அடித்த தடத்தை மறைத்து விட்டு அலுவலகத்தில் தங்கி விடுவேன்.
மற்ற நாட்களில் தான் இரவு 10 மணிக்கு மேல் வீட்டுக்கு செல்வேன். இப்படி சூழலில் தான் அந்த க்ளினிக் வேலைக்கு ஒரு பெண் தேவை என்று அந்த டாக்டர் கேட்டபோது என்னோட பத்தாவது படித்து ஃபெயில் ஆன வகுப்பு தோழியை அந்த வேலையில் சேர்த்து விட்டேன். அவள் ஏற்கனவே என்னோட லவ்ஸ் என்பதால் அவள் பக்கத்திலேயே இருந்தால் கடலை போட இன்னும் வசதியாக இருக்கும் என்று நினைத்து தான் அவள் சம்மதத்தோடு டாக்டரிடம் க்ளினிக் வேலைக்கு சேர்த்து விட்டேன். அவள் வேலை போனில் அப்பாயின்மென்டை குறித்து டோக்கன் நம்பரை சொல்ல வேண்டியது. நோயாளிகளிடம் பணத்தை வசூலித்து டாக்டரிடம் தருவது. மற்றபடி பிரஷர் செக்கப் உள்ளிட்ட மருத்துவ நர்சிங் உதவி எல்லாம் டாக்டரே பார்த்து கொள்வார்.
மாலையில் டாக்டர் 7 மணிக்கு தான் க்ளினிக்கிற்கு வருவார். ஆனால் என் தோழி காலை 11 மணிக்கு வேலைக்கு வந்தால் இரவு டாக்டர் கிளம்பிய பிறகு 9 மணிக்கு தான் செல்வாள். இரவு டாக்டர் வரும் வரை க்ளினிக்கை திறந்து வைத்து, போனை அட்டென்ட் பண்ணி டோக்கன் நம்பரை எழுத வேண்டும். மாலையில் தான் க்ளினிக் என்பதால் பகலில் பெரும்பாலும் யாரும் மாடிக்கு வரமாட்டார்கள். அப்போது தான் நானும், வகுப்பு தோழியும் கடலை போட ஆரம்பித்து விடுவோம். லேன்ட் லைன் களினிக்கிற்கு வரும், டாக்டர் கூட அடிக்கடி போன் போட்டு விபரம் கேட்பார். அதனால் அவளோடு களினிக்கிலேயே கடலை போடுவேன்.
சில நேரம் டாக்டர் வரமுடியாது என்று சொன்னாலும் கூட அவள் மாலை 6 மணி வரை இருந்து அத்தனை பேருக்கும் பதில் சொல்லிவிட்டு கீழ் கேட்டில் லீவு போர்டை மாட்டிவிட்டு தான் போவாள். அதனால் டாக்டர் வராத நாட்களில் எங்களுக்கு ஃபுல் மூடில் ஹனிமூன் தான். மெதுவாக எங்கள் பேச்சு, தொடுதலில், தடவலில் தொடங்கியது. பிறகு மென்மையான முத்தங்கள். அப்புறம் அடிக்கடி அணைத்து கிஸ் அடிக்க ஆரம்பித்தேன். மதியம் இருவரும் சேர்ந்து தான் சாப்பிடுவோம்.
அப்போது ஊட்டி விட்டு கொண்டே எங்கள் ஊடலை ஆரம்பிப்போம். ஒரு நாள் அப்படி என் காதலிக்கு ஊட்டி விட்டு அவள் வாயில் இருந்த சாப்பாட்டை என் வாயில் எடுத்து, மீண்டும் அவள் வாயில் ஊட்டிய போது அவளே உணர்ச்சி வேகத்தில் என்னை இறுக்கி அணைத்து முத்தமழை பொழிந்தாள். அப்போது இருவருக்குள்ளும் காம மின்சாரம் பாய, சாப்பிட்ட கையை கூட கழுவாமல் அவளை தூக்கி டாக்டர் டேபிள் மேல் படுக்க வைத்து, அவள் சுடிதார் மேல் முலைகளை கசக்கி, பிசைய ஆரம்பித்தேன்.
அப்போது அவள் கிஸ் அடித்து சூட்டை கிளப்ப மெதுவாக அவள் நைட்டி டாப்ஸை உருவி விட்டு பிராவோடு அவள் முலைகளை பிடித்து பிசைந்தேன். அதே மூடில் அவள் கண்களை மூடி கிறங்க நான் அவள் பிராவை கழற்றி விட்டு முலைகளை பிடித்து உருட்டி, முத்தமிட்டு வாயில கவ்வி சப்பி சுவைக்க ஆரம்பித்தேன். ரெண்டு முலைகளும் பெரிய கொய்யாக்கனிகள் போல நன்றாக பழுத்து பெருத்து, விடைத்த காம்புகளோடு என்னை சூடேத்தியது. காம்பை கவ்வி சப்பும் போதே அவள் என் பேண்டில் சுன்னியை பிடித்தாள். மன்மத கலை மட்டும் தான் கற்றுக்கொள்ள தேவையில்லாமல் கேள்வி ஞானத்தால் நமக்கு கைவந்த கலையாகிவிடுகிறது.
பிறகு நான் பேண்ட் சர்டை கழற்றி விட்டு ஜட்டியோடு நிற்க, அவளையும் ஜட்டியோடு நிற்க வைத்து அணைத்து முத்தமிட்டேன். இருவரும் க்ளினிக்குள் ஜட்டியோடு நின்று அணைத்து முத்தமிட்டு ரொமான்டிக் லவ்வர்ஸ் போல் காமபாடத்தை படிக்க ஆரம்பித்தோம். அப்போது நான் அவளிடம் நான் முத்தமிடுவேனாம் நீ முத்தத்தை எண்ணுவியாம். முப்பது முத்தம் நான் போட்ட பிறகு நான் எண்ணுவேன் நீ முத்தமிடமிடவேண்டும் என்றேன். அவளும் சிரித்து விட்டே அதென்ன முப்பது கணக்கு என்று கேட்டாள். நான் உடனே அதானே உன்னோட க்ளினிக்ல மொத்த டோக்கன் கணக்கு என்றேன். அவள் வாய்விட்டு சிரித்து, என் காதை திருகி குசும்பு என்றாள். நான் முத்தமிட ஆரம்பித்தேன். நெற்றியில் ஆரம்பித்து, முகத்தில் இறங்கி, உதட்டில் கிறங்கி, கீழே முலை மேடு கம்பு என்று முத்தம் போட்டு, தொப்புளை தொட்டபோது, க்ளினிக் போன் அடிக்க, அவள் எடுத்து பதட்டத்தோடு 18 என்றாள்.
நான் அதிர்ச்சியாகி அவளை தொட்டு திருப்பிய போது அவள் பல்லை கடித்து கொண்டு, இல்ல சார் 8 தான் போயிருக்கு என்றாள். டாக்டர் என்ன யோசனையில் இருக்கே. கவனமாக நோட் பண்ணி எழுது. அப்புறம் இன்னைக்கு வர முடியாது அவசர கேஸ் இருக்கு. நீ அந்த எட்டு பேருக்கும போன் பண்ணி. நாளைக்கு வரச்சொல்லிடு. இதுக்கு மேல யார் போன் பண்ணாலும் டாக்டர் நாளைக்கு தான் வருவார்னு சொல்லிட்டு, போர்டை மாட்டிட்டி வழக்கம் போல சாயங்காலம் கிளம்பி போயிடு என்று சொல்லி வைத்துவிட்டார். பிறகு நான் அவள் காதை திருகி அதென்னடி 8 டோக்கனுக்கு 18னு சொல்லி டாக்டர் கிட்டே மொக்கை வாங்கினே என்று கேட்ட போது, அவள் வழிந்து கொண்டே நீ தான்டா லூசு காரணம். உன்னோட கிஸ் கணக்கு தான் 18, போன் அடிச்ச பதட்டத்துல நிஜ டோக்கன் கணக்கை சொல்லாம உன்னோட கிஸ் கணக்கை சொல்லிட்டேன் என்று சொல்ல நான் அதெல்லாம் முடியாது மறுபடியும் முதல்ல இருந்து தான் ஆரம்பிப்பேன் என்று சொல்ல அவள் நல்லதா போச்சு எனக்கென்ன கஷ்டம் இஷ்டம் தான்டா என்று சொல்ல, நான் அதான் இன்னைக்கு டாக்டர் வரமாட்டாரே வேற லெவல்ல கொண்டாடுவோம் என்று சொல்லி அவள் முன் குனிந்து ஜட்டி மேல் முத்தமிட அவள் நெளிய ஆரம்பித்தாள். பிறுகு அவள் ஜட்டியை கீழே இறக்கிவிட்டு அவளோட கன்னி புண்டையை நக்கி சுவைத்தேன். நன்றாக காலை விரித்து என்னை நக்க விட்டு என் முகத்தை அவள் பெட்டகத்தில் அழுத்தி கொண்டாள். பிறகு நான் எழுந்து டாக்டர் டேபிள் மேல் உட்கார அவள் என் சுன்னியை பிடித்து ஆசை தீர ஊம்பினாள்.
நடுநடுவே போன் வர லீவு சொல்லி விட்டு, வாய் வழிக்க ஊம்பி விட்டு போதும்டா முடியல என்று சொல்ல நான் அவளை அணைத்து தூக்கி டாக்டர் டேபிள் மேல் படுக்க வைத்து நின்று கொண்டே அவளை ஓக்க போனேன். அதற்குள் அவள் டே இன்னைக்கு வேண்டாம் டா. என்னோட பக்கத்து விட்டு ரோஸ்லின் நர்சு அக்கா, அதுக்கு மாத்திரை இருக்குடி தர்றேனு சொல்லிருக்கு டா. அதை வாங்கிட பின்னாடி ஓக்கலாம் டா. ஏதாவது ஆகிடுச்சுன்னா வம்பு. அதனால அது வரைக்கும் வாய்வேலை மட்டம் போதுமடா. ஆனா கண்டிப்பா அடுத்த வாரம் மாத்திரையோட வர்றேன நீயும் ஆசையோடு முழுசா என்னை ஓத்து கன்னி கழிக்கலாம் டா என்றாள்.
நானும் அவளை கம்பெல் பண்ணாமல் ஒகே சொன்னேன். ஆனால் அடுத்த இரண்டு நாளில் அவள் வேலைக்கு வரவில்லை. நான் போன் போட்டும் அவள் எடுக்கவில்லை. டாக்டரும் என்னிடம் கேட்க ஆரம்பித்த பிறகு அவள் வீட்டிற்கு போய் விசாரித்த போது, அவள் பக்கத்து விட்டு ரோஸ்லின் நர்சோட பையனோடு ஓடிவிட்டாள் என்கிற கதையை கேட்டு ஷாக் ஆகிவிட்டேன். பள்ளிக்கூட லவ்ஸ் தான் என்றாலும் பெரிய சீரியஸ் லவ்வெல்லாம் இல்லை.
டைம்பாஸ் லவ் வேற, சீரியஸ் லவ் வேற என்பதில் பெண்கள் தெளிவாக இருக்கிறார்கள் என்பதை புரிந்து கொண்டேன். வாய்வேலை மட்டும் தான் இங்கே. ஓழ் போட சீரியஸா லவ் பண்ணி வீட்டுக்கு தெரியாம திருட்டு தாலி கட்ட கூட்டிட்டு தான் ஓடணுமோ. என்னமோ போங்க. அந்த சாஃப்ட்கோர் அனுபவம் கூட அலாதி தானே.