நான் கேரளாவில் ஒரு பேக்டரியில் வேலை பார்த்தேன். பேக்டரி புற நகர் பகுதியில் குடியிருப்புகளுக்கு வெளியே சற்று தூரத்தில் இருந்தது. எனக்கு கம்ப்யூட்டர் இயக்க தெரியும் என்பதால் பேக்டரியில் அக்கவுண்ட்ஸ் மற்றும் நிர்வாத்தை பார்த்து கொண்டு பேக்டரியை நிர்வாகம் செய்து வந்தேன். மேலும் பேக்டரி ஆபீஸ் கீழ் தளத்தில் தங்கி கொண்டேன். முதலாளி டெய்லி வீட்டில் இருந்து லஞ்ச் சாப்பிட்டு விட்டு காரில் வந்தால் மாலையில் தன்னோட தோழர்களோடு கூடி எங்கள் பேக்டரியில் அல்லது நண்பர்களின் கடை அல்லது வீடு, பாரில் ட்ரிங்க்ஸ் சாப்பிட்டு விட்டு மணி கணக்கில் அரட்டை அடித்து விட்டு மிட் நைட் தான் வீட்டுக்கு திரும்புவார்.
முதலாளி சில நேரம் காலையில் என்னிடம் போனில் கடை வரவு செலவு, நிர்வாக விளக்கங்களை கேட்பார். பிறகு அவர் வீட்டிலிருந்தே கிளப்புக்கு கிளம்பி சென்று தன் தோழர்களோடு கார்ட்ஸ் ஆடவும் ட்ரிங்க்ஸ் சாப்பிடவும் கிளம்பி சென்று விடுவார். அதனால் பேக்டரி நிர்வாகம் முழுமையாக நான் தான் கவனமாக நிர்வகித்து வந்தேன். மேலும் ஆபீஸ் வேலைக்கு ஒரு கார் இருந்ததால் அதை நானே வைத்து கொண்டு வங்கி, வசூல், பர்சேஸ் போவது போன்ற ஆபீஸ் வேலைகளுக்கு பயன்படுத்தி கொண்டு இருந்தேன். பேக்டரி வசூலை பேங்கில் போட்டு கணக்கு எழுதி கொண்டு இருந்தாலும் ஆபீஸ் தேவைக்கு எப்போது பணத்தை கொஞ்சம் வைத்திருப்பேன்.
ஓனரின் மனைவி ஒரு முறை பேக்டரிக்கு போன் பண்ணி வீட்டு செலவுக்கு பணம் கேட்பாள். முதலில் நான் முதலாளி சொல்லாமல் எப்படி கொடுப்பது என்று தெரியாமல் நான் உடனே முதலாளிக்கு போன் போட்ட போது அவர் போனை எடுக்கவே இல்லை. முதலாளி மனைவி வேறு ரொம்ப அர்ஜென்ட் என்று என்னை பதட்டத்தோடு அவசரம் என்று விரட்டிக் கொண்டு இருந்தாள். அவள் கேட்டது லட்ச ரூபாய். நான் கடையில் வேலை பார்க்கும் மானேஜர் தான். அவ்வளவு பெரிய தொகையை அதுவும் பேக்டரி பணத்தை முதலாளி அனுமதி இல்லாமல் எப்படி அவர் மனைவியிடம் கொடுப்பது என்று தடுமாறிக் கொண்டு இருந்தேன்.
மேலும் அவரை தொடர்பு கொள்ளவும் முடிய வில்லை என்பதால் ரொம்பவே பதட்டத்தோடு, தலையை பிய்த்துக் கொண்டு இருந்தேன். நானும் ஆபீஸ் காரை எடுத்த கொண்டு அவர் வழக்கமாக போகும் நண்பர்கள் கடை, வீடு, பார், கிளப் என்று தேடி அலுத்து விட்டு, வேறு வழி இல்லாமல் முதலாளி வீட்டுக்கு மீண்டும் போனேன். அங்கே ஆச்சரியமாக முதலாளி வீட்டு வாசலில் கார் நின்று கொண்டு இருந்தது. நான் கொஞ்சம் ஷாக் ஆகி குழப்பம் ஆனாலும், அவர் வீட்டு வாசலில் இருந்தே மீண்டும் முதலாளிக்கு போன் போட்டேன். அப்போதும் அவர் போன் ரிங் போனது ஆனால் அவர் எடுக்க வில்லை.
சரி முதலாளி வீட்டுக்குள் தானே இருக்கிறார். பணத்தையும் அவர் மனைவியிடம் தானே கொடுக்க போகிறோம் என்று சொல்லி அவர் மனைவி கேட்ட லட்ச ரூபாயை மீண்டும் ஒரு முறை காரில் பேக்கை திறந்து எண்ணி சரி பார்த்து விட்டு, முதலாளி வீட்டுக்குள் சென்றேன்.
ஹாலில் உட்கார்ந்து இருந்த முதலாளியின் மனைவி என்னை பார்த்து ரொம்பவே சீற்றத்தோடு, டேய் உன் மனசுல என்ன பெரிய ஆளுநு நினைப்பா. பேக்டரி மானேஜர்னா பேக்டரிக்கே முதலாளினு அர்த்தமா. நான் நான் அவசரத்துக்கு பணம் கேட்டு எவ்ளோ நேரமாச்சு. அவசரத்துக்கு பணம் கேட்டா கூட செத்த பிறகு தான் கொண்டு வருவியா. உங்க அப்பன் வீட்டு பணத்தையை நான் கடனா கேட்டேன். எனக்கு நீ பண்றது எதுவும் சரியா படல. சரி சரி பணத்தை என்கிட்டே கொடுத்துட்டு போ. நான் அவர் கிட்டே பேசிக்கிறேன் என்று சொன்னாள்.
சாரி மேடம். திடீர்னு நீங்க பணம் கேட்டதும் ஒண்ணும் ஓடல. டெய்லி வசூல் பணத்தை பேங்க்ல போட்றுவேன். இது கூட கடை செலவுக்கு வச்சிருந்த பணம் தான். அப்புறம் பாஸ் கிட்டே ஒரு வார்த்தை சொல்லணுமேனு தான் பாஸை தேடினேன். பார்க்க முடியல. போனையும் எடுக்கல. அதான் லேட் ஆகிடுச்சு. இனிமே இப்படி நடக்காம பார்த்து கிறேன் மேடம் என்று சொல்லி விட்டு வெளியே வந்த போது, முதலாளியிடம் இருந்து போன் வந்தது.
நான் பதறி போய் எடுத்த போது, கூப்பிட்டியா டா என்றார். ஆமா சார் என்று சொல்லி விபரத்தை சொன்ன போது, அதெப்படி நீ என்கிட்டே கேட்காம பணத்தை கொடுக்கலாம். நீ எனக்கு மானேஜரா என் வைஃப்புக்கு மானேஜரா. அவளே கேட்டாலும் நீ எப்படி கடை செலவுக்கு வச்சிருந்த பணத்தை கொடுக்கலாம். ஈவ்னிங் வேலை பார்த்த லேபர்களுக்கு சம்பளம், பேட்டா கொடுக்க பணம் வேணும். லோட் லாரிக்கு டீசல் போடணும். நான் வேறே இன்னைக்கு ப்ரெண்ட்ஸுக்கு பார்ட்டி கொடுக்கணும். கடைக்கு நீ ஓனரா நான் ஓனரானு எனக்கே தெரியல. நீ முதல்ல உள்ள வா என்று சொல்ல மீண்டும் பதட்டதோடு, மூச்சு வாங்க வீட்டுக்குள் சென்றேன்.
இப்போது அதை இடத்தில் முதலாளி கால் மேல் கால் போட்டு ரொம்ப ஸ்டைலா தெனாவட்டாக உட்கார்ந்து இருந்தார். நான் அவரை பார்த்து பயம் கலந்த பதட்டத்தோடு தலையை குனிந்து கொண்டு நின்றேன். அவர் மனைவியை அழைக்க அவள் கையில் ஜுஸோடு வந்தாள். இருவரும் என்னை பார்த்து நமட்டு சிரிப்பு சிரித்தார்கள். மீண்டும் உயிர் வந்தது போல் அவர்களை பார்த்து சிரிக்க முடியாமல் வழிந்தேன்.
அப்போது முதலாளி, சும்மா இன்னைக்கு எங்க கல்யாண நாளு அதனால உனக்கு ஏதாவது பண்ணனும் ஆனா ஒரு விளையாட்டு காட்டி தான் கொடுக்கணும்னு அவ சொன்னா. நானும் சரின்னு தலைய ஆட்டினேன். ஆனா பாத்தேன் பணத்தை என் பொண்டாட்டிகிட்டே கொடுக்கவே இவ்ளோ பயமும், பதட்டதோட எத்தனை போன் போட்டிருக்கே, உன்னை விட நம்பிக்கையான ஆளை என் வாழ்க்கையில பார்க்கல இனிமேல பார்க்க போறது இல்ல என்று மகிழ்வாக சொல்லிவிட்டு, பேக்ல எவ்ளோ பணம் இருக்கு என்று கேட்க, நான் 2000, 500, 100 ரூபாய் நோட்டுகளின் விபரத்தோடு மொத்தம் லட்ச ரூபாய் இருக்கு சார் என்றேன்.
அது உனக்கு தான்டா. நீயும் வேலைக்கு வந்து ஒரு வருஷம் ஆச்சு. சம்பளத்தை தவிர வேற ஒண்ணும் பெருசா பண்ணல. இந்த பணத்தை நீயே வச்சுக்கோ. அது உனக்கு தான் என்றார். சரி சரி போய் வேலைய பாரு. பணத்தை பத்திரமா உன் வீட்டுக்கு அனுப்பிடு என்று சொல்ல நான் ஆனந்த கண்ணீரோடு அவர்களிடம் இருந்து விடை பெற்று காரில் பேக்டரிக்கு திரும்பினேன்.
அன்று இரவு நான் கடை மாடியில் தூங்கி கொண்டிருந்த போது, வெட்டிங் டே பார்ட்டி கொடுக்க வீட்டிற்கு விருந்தினர்களை அழைத்து அவர்களோடு தண்ணீர் அடித்த போது திடீர் ஹார்ட் அட்டாக்கில் முதலாளி இறந்து போனார். அதற்கு முன்பு தினமும் பல இடங்களில் ட்ரிங்க்ஸ் சாப்பிட்டாலும் வீட்டில் அதுவும் வெட்டிங் டே அன்று இறந்து போவார் என்று நான் நினைத்து கூட பார்க்க வில்லை. நானும் சோகம் தாங்காமல் அவர் உடலை பார்த்து கதறி அழுதேன். அவர் மனைவிக்கு எப்படி ஆறுதல் சொல்வது என்றே தெரியவில்லை. முதலாளி மனைவியும் அழுது கொண்டே இருந்தாள்.
அதற்கு பிறகு சில வாரங்களில் வழக்கம் போல் நான் பேக்டரி வியபாரத்தை கவனித்து கொண்டு இருந்த போது முதலாளி வீட்டில் இருந்து போன் வந்தது. உடனே வர சொன்ன போது நானும் காரை எடுத்து கொண்டு கிளம்பி சென்றேன். முதலாளி மனைவி என்னை உற்று பார்த்து விட்டு, நீயாவது என்னை விட்டுட்டு போகாம கூடவே இருப்பியா டா என்று கேட்க நான் அவளை பார்த்து அதிர்ச்சியோடு கண் கலங்கி வாய் பேச முடியாமல் தலை ஆட்டினேன்.
பக்கத்தில் எழுந்து வந்து கையில் இருந்த பத்திரத்தை என்னிடம் எடுத்து கொடுத்து இனிமே இந்த பேக்டரி பிஸ்னஸை நீயே நடத்திகோ டா. நான் போய் அவர் இருந்தாலும் இதை தான் சொல்லி இருப்பார்னு நினைக்கிறேன். ஆனா கடைசி வரைக்கும் நீ என் கூடவே இருக்கணும் டா என்று சொல்லி என் மார்பில் சாய்ந்து கொள்ள நான் அவளை அணைத்து ஆறுதலோடு முதுகை தடவி கொடுத்தேன். அதற்கு பிறகு அவள் என்னை பேக்டரியில் தங்க வேண்டாம் என்று சொல்லி துணைக்கு வீட்டிலேயே தங்க வைத்து கொண்டாள். இப்படி ரொம்ப நெருக்கமாக போய் கொண்டு இருந்த எங்களின் உறவு ஒரு நாள் காம உறவாக மாறி போனது.
ஒரு நாள் தோட்டத்துக்கு பின்னால் முதலாளி கல்லறையில் பிராத்தனை பண்ண கூப்பிட்ட முதலாளி மனைவி, அங்கே பிரார்த்தனை கூட்டம் முடித்து விட்டு வீட்டுக்கு கிளம்பிய போது காரை நான் தான் ஓட்டினேன். முன்னால் உட்கார்ந்து இருந்த முதலாளி மனைவி என் தோளில் சாய்ந்து கொண்டாள். எனக்கு அது கொஞ்சம் பயத்தை தந்தாலும், இனிமே அவளுக்கு பணம் தேவை இல்லை அன்பும், அரவணைப்பும் தான். அதனால் முதலாளி இருந்தால் அவளுக்கு அது கிடைத்திருக்கும். அதை இனி நான் தான் கொடுக்க வேண்டும் என்று நினைத்து அவளை என்னோடு சேர்த்து அணைத்து கொண்டேன்.
அன்று வீட்டிற்குள் வந்து நைட் சாப்பாட்டை முடித்து விட்டு என் ரூமுக்கு படுக்க போன போது அவள் என் கையை பிடித்து இழுத்து அணைத்து அவள் பெட் ரூமுக்குள் இழுத்து சென்று கதவை சாத்தினாள். அவள் தான் முழு ஆளுமையோடு அவளும் அம்மணமாகி என்னை அம்மணமாக்கி ஆண்டு ருசித்தாள். என்னை கீழே போட்டு மேலே ஏறி ஆவேசத்தோடு அவள் என் ஆண்மையை அவள் பெண்மைக்குள் விட்டு கொண்டு ஆடி தீர்த்த போது, அதில் காதல் கலந்த காமம் இருப்பதை புரிந்து கொண்டேன்.
அதற்கு பிறகு முதலாளி மனைவியை என் அன்பு காம காதலியாக பார்க்க தொடங்கிவிட்டேன். இப்போது நினைத்த போது எல்லாம் வீட்டில் நினைத்த இடத்தில் என் காம காதலியை அம்மணமாக்கி அவள் முலைகளை சுவைத்து, புண்டை பாயசத்தை ருசித்து, ஓத்து மகிழ்கிறேன். ஒரு முறை பேக்டரி மாடி ஆபீஸில் முதலாளி மனைவி போல் என்னை அதிகாரத்தோடு ஓத்து சுகம் அனுபவித்து மகிழ்ந்தாள். இப்போது பேக்டரியையும் அவளையும் நான் தான் நிர்வகித்து வருகிறேன்.